Etiquetas

Rexistrado en Safe Creative ______________________________

miércoles, 12 de mayo de 2010

O naufraxio do "Good Lion"

                   
Era unha noite de forte temporal de sudoeste, concretamente a do 19 de decembro do 1983, estaba ceando xa que, o día seguinte tocáballe garda, de súpeto....,chámalle o presidente da Cruz Vermella local,  pra... que saíra o máis axíña posible a base, ¡un  barco embarrancou en Talón!. Saío correndo, o chegar, os curiosos dificultábanlle o acceso aos equipos de transmisión, polos altavoces oíase a costeira falando en varios idiomas pra intentar restablecer a comunicación perdida. El, comunícase con esta, a cal o informa da situación e nome do  barco, por mor dunha avería eléctrica o Good Lion, foi encallar a punta de Talón, e que se perdera a comunicación, contestándolle este que se ía comunicar no código "Q". Así foi, escomenzóu decindo:
    - Good Lion, Good Lion, Good Lion, QTQ*
a segunda vez que o dí , síntese polos altavoces:
    - QRA*, Good Lion,Good Lion,Good Lion
rompendo nunha gran ovación e aplausos os curiosos que  alo estaban. El, seguío falando co barco sinestrado o cal díxolle que tiña unha avería eléctrica, unha escora de 25º a estribor, e que, querían ser rescatados por mar.
     Organizóuse o salvamento, sairon o patrón , o motorista, tres mariñeiros, mais él cara a lancha de salvamento Arasolis, poñendo rumbo  a zona do embarrancamento. Había moito mar de fondo, e moito vento, un barco que viña do Gran Sol e ía para Vigo ofreceu axuda, a cal foi reixetada por mor de que ía ser moi dificil a evacuación por mar, preguntándolle a costera polo tempo que había, díxolle que había sudoeste forza 12 e mar de fondo duns 5 ou 6 metros. Entre estas comunicacións chegaron a preto do barco, o cal era golpeado con furia polo mar, lanzáronlles uns cabos coas pistolas lanzacabos alcanzando a cuberta, e ante a imposibilidade de acercarse a menos de trinta metros, fíxose coa zodiac un andarivel marino, pero......a xente desaparecía, e..os cabos caían ao mar, a lancha,  acercábase maís, pero...nada. Collío a radio e comunicouse con eles, respostando ahora que querían ser evacuados por terra. A lancha de salvamento, puxo rumbo o porto, ao chegar a base fixeronse dous equipos, un por terra e outro por mar, ademáis solicitóuselle a Axudantía de Marina de Corcubión  un andarivel, repostando esta que tiña que vir de Coruña e tardaría unhas horas, pero que o Axudante e maís o Celador ían cara a zona a dirigir o rescate por terra. Estándo na base, volveron  os mandos do Good Lion, solicitar ser evacuados por mar, no cal, voltaron a lancha e dirixíronse cara o lugar do acidente. O mar cada vez estaba peor, lanzoulle os cabos, pero nada....,estes non eran recollidos en cuberta. O equipo de terra composto de xente do pobo, improvisou un andarivel con cordas, no cal os tripulantes do barco escomenzaron a pasarlles as maletas, ao chegar a terra a terceira ou cuarta , foi tirada ao mar, xa que a xente quería que fose a tripulación quen abandonase o barco, e que, as maletas xa as collerían cando poidensen subir de novo, pero eles seguían insistindo:
   - ¡Valija...valija..!
ao que lle contestaban de terra:
   - ¡Valija  no,valija no....vosotros...!
   Mentres tanto , a lancha de salvamento seguía intentándoo por mar. El, foi un momento a sala da cuberta inferior da lancha a sentarse un pouco e tomar un café, alí estaba outro compañeiro sentado, de súpeto....... escomenzaron a dar voltas e chocar con todo, subiron pra ponte, e , alí dixénronlles que un forte golpe de mar fixo que a lancha case dera volta de quilla ( aínda que esto sucedese, voltaría a porse dereita, xa que a quilla de mercurio facía contrapeso coma se fose un boneco "tentempés"). Nesto recibíuse unha comunicación do axudante de marina que fosen pra terra que non se arriscaran máis, xa que a xente estaba sendo evacuada polos efectivos que se desplazaran por terra. Acatóuse a orden e mentres a lancha dirixíase a porto, os tripulantes eran postos a salvo un a un , sendo trasladados a un hotel de Fisterra onde pasarían o que quedaba de noite, xa que eran as cinco da mañán. Xa en terra e reunidos todos efectivos que fixeron o salvamento, os membros da tripulación da Arasolis, foron felicitados polas autoridades militares, aínda que recalcaron que en proximos salvamentos fosen mais cautos e non se arriscasen tanto, ao que el lles contestóu:
   - hay que estar no sitio... e ver e sentir aos naúfragos para non facer todo posible por salvalos.
    Contestandolle os os xefes con uns simples movementos de cabeza afirmativos...

*QTQ - desexo comunicarme con vostede polo codigo "Q"
*QRA - chámome...

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Noraboa Xusto, tes uns relatos moi bos...
Unha curiosidade vivistelo? Contaroncho?
Unha aperta!
Barca

Xusto Fisterra dijo...

Pois.....ti mesma, éste naufráxio como algún outro que porei máis adiante, nunca foron contados por ninguen, e digo contar,non nomear o barco como o sitio, senón narrar como se desenvolveron os devanditos naufráxios, os que me seguides veredes narracións tanto de naufraxios como de outra índole inéditas, graciñas por seguirme