Etiquetas

Rexistrado en Safe Creative ______________________________

domingo, 29 de agosto de 2010

O ISLEÑA - ¿Un naufraxio esquecido?

    Hoxe escribirei sobor dun naufraxio, que non foi contado nos libros, a xente sempre oio falar del, pero con datos  moi confusos, en algunhas publicacións nomease mal a situación, ou o número de mariñeiros, xa que foi uns dos naufráxios coñecidos de xente de Fisterra, quero dende aquí facer unha lembranza deses mariñeiros.

    Era o día 23 de Xaneiro do ano 1961, o mar estaba moi malo, rompian os baixos da "parede" debaixo do faro de Fisterra, o "Isleña", un barco de unhas 7 toneladas,  con matrícula de Vigo e con base no porto de Fisterra,  estaba recollendo os aparellos no lugar do "leixón", cando un golpe de mar procedente do baixo da "parede", alcanzous de costado facendo voltear o barco, os seos sete tripulantes caeron a auga, esto todo foi visto polo mariñeiro que estaba destinado no faro de Fisterra,Nazario Rivera "pintura", que cheo de nervos, collío a sua bicicleta e pedaleou os case tres kilometros que separan o faro do porto, chegando a este exahusto, case que non respiraba docansado que estaba, avisou aos mariñeiros de que o isleña, dera volta de quilla debaixo do faro. De seguido, saio a toda máquina o " Segundo Choupín", patroneado por José Antonio Martinez, "o repoleiro",mentres, os homes loitaban por manterse a flote,un destes mariñeiros,Moncho "de Rosina", foi quen, dende o primeiro momento na procura dos seos compañeiros, collendo a , Juan "da Cueva" botandoo enrriba da quilla do barco que ainda se mantiña a flote, logo proseguío na procura de outro, Bautista,e asi ata  tres compañeiros, o último destes era "o  Meijiño",antes de, voltar el mesmo pra emrriba do barco, falou co motorista, que por mor do gasoil  non via nada  e estaba desorientado,decídolle que aguantase que os viñan buscar, el xa non podía facer máis estaba rendido do cansancio, o motorista,José López, foi un dos que morreran, xunto con dous  irmans,  Manolo e ModestoMarcote Redonda. O "Segundo Choupín ",  abreulle máquina ao seo motor, botándo rumbo ao lugar do naufraxio, recollendo con vida a catro dos seos sete tripulantes, non pudo salvar aos outros tres que desapareceran nas augas do mar. Ao chegar a porto montouse entre os barcos do porto, un efectivo de búsqueda dos desaparecidos, dando o seo fruto poco despois recollendo entre os aparellos os corpos dos desafortunados mariñeiros.
    o seguinte día, montouse un gran funeral con autoridades civis e militares pra darlle o último adeos a, aqueles homes que deixaron a sua vida no mar de Fisterra.

5 comentarios:

alejandro laguna dijo...

Nunca habia oido falar deste naufraxio. Moi interesante Xusto

Anónimo dijo...

Que desgarrador relato de la lucha diaria de los pescadores con la mar para extraerle su tesoro, y ella la mar, recogiendo el su tributo en vidas. Este es un símil de mi gente: Los mineros, unos con la terra y otros con la mar, mas al fin vidas parejas.
Saludos

Anónimo dijo...

Xusto, he feto el comentario de la mar y la mina, anónimo, pues no tengo clave en Google.
Saludos Celada

Fernando Pinto dijo...

Hola Xusto, atopei o teu blog por casualidade, seguindo un artigo da Voz de Galicia. Unha boa sorpresa, de gran sensibilidade. Parabens!

Xusto Fisterra dijo...

gracias,que artigo? o do Frank C