Etiquetas

Rexistrado en Safe Creative ______________________________

martes, 9 de febrero de 2010

FISTERRA

Estaba case durmida
e as feras agardaban,
ian pouco a pouco levando
as cousas que ela gañara.

¡Apresa,apresa!,decían,
vamos que non se decata,
logo cando se desperte
non lle vai quedar xa nada.

Pero o que non sabían
esas feras malvadas,
era que dentro de ela
a xente a despertaba.

¡Desperta,desperta! Fisterra
levanta,e ponte en marcha,
que che queren levar todo
nome, historia e palabra.

¡Acougade un momento!
dixolle a xente,Fisterra,
¿elogo,os meus gobernantes
acaso,non me defendan?

Ata que nos te chamamos,
eles nin un chio deran,
ningun dos catro partidos
por aquí aparecera.

Pero aquí estamos nos
dende o castillo,asta a cerca,
pasando pola calle patres
e  tamén veñen da aldea.

Fixemos unha plataforma
boa, grande e con sentido,
e un lema por bandeira :

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Fisterra, único fin do camiño

Unknown dijo...

PRECIOSA POESIA